Hoe dreigend en zwart ook: muziek is nooit de oorzaak van geweld, zegt Hans Moors, die in 2019 een boek schreef over de online inspiratiebronnen van jonge criminelen. Net zomin als de videobeelden die jongeren online delen via open en gesloten kanalen. Maar het laat wel zien wat er bij die jongeren speelt. Hoe ze zich afzetten tegen de maatschappij. Waar ze zich buiten voelen staan. En buiten willen staan. Hoe ze het willen maken: van de straat en zich opwerken tot mannen die respect afdwingen. Met geld, geweld en zwijgen. Want wie praat die gaat.

'Kwetsbare jongeren dus ook. Dikwijls aan zichzelf overgelaten én moeilijk te helpen. Daar komen we nu langzaam weer achter. Dat er ook beleidsmatige verwaarlozing zit achter de ‘knive crimes’ in Engeland en Wales (zie bijvoorbeeld dit rapport), of de jonge aanwas in de criminele infrastructuur achter de cocaïnehandel in Nederlandse steden. Weinig focus op de voorkant van georganiseerde criminaliteit bij politie en justitie. Het is al sinds de Commissie Van Traa bekend waar de risico’s zitten. Maar criminaliteit bestrijden is heroïscher dan criminaliteit voorkomen.'

'Een positieve bijwerking van de ondermijningshype is dat die focus nu terug lijkt te keren. En dat is goed. Maar jarenlange bezuiniging op de sociale voorzieningen in buurten, op politiebudgetten en preventieve investeringen in wat ze in Frankrijk zo beeldend ‘het sociale weefsel’ noemen: dat komt met een prijs.'

Meer weten over hoe criminelen (sociale) media gebruiken? Download hier het boek, of beluister hier het interview met onderzoekers Hans Moors en Ben Rovers.